pərsəng

is. <fars. parə səng – daş parçası>

1. Tərəzinin gözlərini tarazlaşdırmaq üçün qoyulan daş və s. Boş tərəzinin gözləri bir-birilə taraz gəlmədi. <Kosa> daşı götürdü, pərsəng atdı, qıraqları çürümüş çanaqları birtəhər düzəlişdirdi. S. R.. // İçində şeylə çəkiləcək qabın ağırlığı, çəkisi. Pərsəngini tutmaq – qabın (taranın) çəkisini (ağırlığını) təyin etmək.

2. məc. Çəki, əhəmiyyət, ağırlıq. Hər sözün bir pərsəngi var. (Ata. sözü). Geymisən pərsəngini; Gey, sallan pərsəngini; Desəm dağlar götürməz; Dərdimin pərsəngini. (Bayatı).

3. məc. Danışarkən söz arasında yerliyersiz təkrar edilən, deyilən söz, ifadə.

◊ Pərsəng aparmaq – ağlı çatışmayan, özünü gic kimi aparan adam haqqında.